Adrenalino, koniec snu
wstawaj bo minie ciebie znów
zimnej wody tępy cios
dla ochłody w grudniowy mrok.

W jednym rzędzie śmiech i gniew
my ślepa wiara, my w żyłach krew
na nas pały jak cepy dwa
łydki, tyłek, plecy i twarz.

Ref:
Wystrzelił starter oni i my
podkute buty i cwane lwy.
„Bez znieczulenia” i „Człowiek z m … „
rozdarty plakat tam zniknę się.
 

Schowany w kinie, ciemno a on
patrzy na szynkę , w oczach ma szkło
film co przez życie przedziera się
Birkut je szynkę, ktoś szuka mnie.

Miałem pecha , pały w ruch
trzy razy w łydki i pięścią w brzuch
czterech do brydża , najmocniej bił
ten co na kinie znał się jak nikt.

Ref:
Dziesięć lat później spotkanie z czło-
wiekiem ciekawym,  poznałem go
z gazem i z pałką lepiej się czuł
dzisiaj mu został podkuty mózg.

emerytura dopadła go
trzy średnie pensje plus jeszcze żołd
ja schizofrenie w herbie mam
wciąż szukam pracy, kurna mać.

Ech, pojechałbym do Memphis
czwarta dwie pociąg mknie
zniosę podróży udręki
byłem kiedyś w NRD

We śnie ciągle widzę Memphis
chyba, że krócej śpię
na wyciągnięcie ręki
mija mnie, mija mnie, mija mnie

ref :
Z boku patrzy ktoś
myśli, co za gość
co mu we łbie gra

chce wyjechać gdzieś
zerwać się
do przerwy zero dwa

Każdy do swojego Memphis
jechać chce, choćby we śnie
lecz nim ruszy musi pięknie
z wodą spuścić NRD

ref :
Rozum bracie jest od tego
by na zimne dmuchać gdy
zechcesz dotknąć gorącego
z obu stron bez żadnych drzwi

chciwy oczu blask, w kieszeni towar
zarzuca sieci w twoje sny
krzywy uśmiech, krótka rozmowa
głupiego szuka, może ty

lecz zawiedzie się,dobrze wiesz
kto przystraja świat złudzeniami
nie usłyszy już jak smakują
słowa mówione powiekami

ref. Rozum ……

odmóżdżanie trwa, rozejrzyj się
znów ktoś ci mówi jak ma być
on najlepiej wie a w głowie ma
bankowe konto, a ty śpij

lecz zawiedzie się, dobrze wiesz
kto przystraja świat złudzeniami
nie usłyszy już jak smakują
słowa mówione powiekami

ref :
Rozum bracie jest od tego
by na zimne dmuchać gdy
zechcesz dotknąć gorącego
z obu stron bez żadnych drzwi

ekskluzywna garderoba, za kilogram złotych pięć
jak się komu nie podoba może minąć mnie o metr

tobie wcale nie przeszkadza, wszak jest czysty ze mnie gość
nasze słodkie sny o życiu mieszają się co noc

ref:
bo my jesteśmy stupiętrowi
bo o nas wszystko można rzec
że jakby co, to mamy z głowy
i z niejednego chleba piec

myślę o tym cały tydzień, piątek jest jak pełny bak
ORMO czuwa, jedna stówa, dziś wyruszam na szlak

wolność – najpiękniejsze słowo… jaki by tu rym …
miłość … chyba będzie dobrze … raczej wolę
                                                   chyba wolę
                                                   pewnie wolę
                                                   na pewno wolę do żniw

most:
takie małe skrzyżowanie, taki wielki huk
że nie stanę na czerwonym, kto przewidzieć mógł

już lato bezdomne się kładzie do snu
po dożynkach został w pawie zdobny stół
płaszcz przeciwdeszczowy rąbnęłaś jak swój
obok kwiaciarni, jak duch kroków tłum

ref:
odeszłaś jak wino wypite na pół
jak kawa rozlana na spodnie
po wypitym winie w głowie mam szum
a plama na spodniach trwa ładnie

nie kupię już kwiatów, choć blisko mam
do kwiaciarni "łezka" kroki dwa
w kącie gramofon cichutko łka
…"co stało się kwiatom" … ktoś pyta, może wiatr

ref:
„niebieski prochowiec” zabrałaś z wieszaka
i nie wiem czy bardziej mi brak
płaszcza gdy aura jest byle jaka
czy Ciebie gdy zew daje znak

wszystkie kwiaciarnie w mieście
przyjdą pod mój dom
wszystkie kule na świecie
znikną swój lot

ref:
telewizor opowie jak diabeł z głodu zszedł
bo nie mógł się pożywić złem

witaj mój piękny świecie
-coś chyba z głową mam
wiadomości w gazecie
od bomby spłonął plan

ref:
chyba swoim marzeniom zaordynuję dziś
przymusowe lądowanie brukiem na pysk

most:
przyjdź do mnie i przynieś co trzeba
na środku postawię stół
znów odbijemy od brzegu
w łupinie najlepszych snów

ref:
Jak zabraknie pieniędzy , na krechę weź
byle tylko usłyszeć jak śpiewa bez
chyba naszym marzeniom zaordynuję dziś
przymusowe lądowanie brukiem na pysk

za jakieś pięć miliardów lat
słońce przestanie grzać
trochę czasu zostało
nie traćmy go na liczenie ran

tym bardziej, że już za chwilę
kombajny ruszą na szlak
nad łąką stada motyli
nowego lata przednia straż

ref:
lato, całkiem nowe
jeszcze nierozpakowane
jak ze sklepu świeżo wyniesione
lato nieużywane

niech lato będzie jak najdłużej
to co najlepsze niech jeszcze trwa
nie zmrozi nas żadna zima
lato jest w nas

stare wino najlepsze, dawny ogień gdy zechcesz
wł±czy wsteczny bieg
niepotrzebne nam słowa, bilet do Tomaszowa
także zbędny jest

nasze oczy zgłodniałe, mówi± mi co się stało
znów trafiony cel
nawet i kawa Turek lepiej smakuje
choć już nie ma jej

ref:
z nosem płaskim od szyby sklepowej
przedrzeĽniam czas
zróbmy to w tajemnicy przed soba
jak pierwszy raz
kocham cię bo tak mi zostało
to już tyle lat
kocham cię i wci±ż mi za mało
chyba cofnę czas

most:
na imieniny dam ci grzech
dwana¶cie potraw, kto to zje
wymieszam i z czwartego – ech
piętra wyrzucę, wigilijny deszcz

nawet po trzystu latach, senny wulkan powraca
wyspa rodzi się
jeste¶ jak ¶wieży tlen który zapomniał że
w stanie ciekłym jest

nie przegap gdy na murze nocą ktoś
smaruje znów … kocham cię …
oglądaj świt, oglądaj w oknie świt
zamiast do lustra opowiadać sen

za rogiem sklep, a w sklepie krecha śpi
długa jak noc, głodna jak wilk
nie przejmuj się, to tylko krótki bieg
za chwilę i ty znajdziesz swój szczyt
…
po swoje idź, niech dłoń spotyka chleb
do puli coś od siebie wrzuć
nie pozwól by, zły los przez palce puszczał dni
jutro jest dziś, w tej chwili żyj

piękny jest dzień, bo wstał i krząta się
kawa na stół wjechała pięknie też
piękny jest deszcz, bo umył miasto i
zapytał czy, może już iść

jeszcze możesz zwiać
             twój Titanic w porcie stoi
bombę co na dnie
            jeszcze możesz rozbroić

w gazecie znajdziesz to
           co zdarzy się jutro
łatwo jest przewidzieć
          gdy odpalasz na krótko

ref :
to tylko życie, taka gra
to tylko serce ciągle gna
to tylko rozum każe nam
ze spadochronem iść na bal

labirynt tak ma
         klębek sznurka i w maliny
błądzenie ludzka rzecz
        byle w biegu i bez winy

aspiryny dwie przed snem
       nim od słów runą mosty
mydłanej bańki wdzięk
      zwrot i przymusowy postój

to tylko życie…

most:
nie ma zmiłuj, radź sobie sam
takie czasy, o swoje graj

uszczypnij mnie, czy jeszcze żyjemy
                       czy nasze ślady są na ziemi
nasze marzenia – ślepiec na czerwonym
                                   tir bez hamulców gna

w jednej skrzyni twoje rzeczy
                      wysoki parter spadochron na plecy
ścięte marzenia w jednej chwili
                                 jak łatwo wierzyć w nic

ref:
gruszki na wierzbie, na minę
znów cię wystawił, dziewczyno

miesięczna pensja, gabinet na rogu
                     łez cztery sztuki, nie mów o tym Bogu
twoje marzenia – ślepiec na czerwonym
                                 tir bez hamulców gna

Wsiądę na rower, jak wiatr
odfrunę bo taki czas
         zimny jest ten świat
mój rower skrzydła ma dwa
nuklearny napęd i brak
        hamulców, ciągły brak
przed odjazdem jeszcze rzut
rzut oka na stan wód
         zimny jest ten świat
jak wrócę niech całe zło
odpłynie z zimową krą
        zimny jest ten świat

ref.
na ekranie pan Buc wszechobecny
zniknąć Buca przyciskiem by
dziś oszukał z uśmiechem dom dziecka
jutro żoną otworzy drzwi

niech żyje kara śmierci
dla głupoty i braku poezji
        dla złych spojrzeń i nagłych strat
kara śmierci przez rozstrzelanie
kula leci a miejsca dla niej
         nigdy nie jest brak

jest w Gdyni taki bar, otwarty od piątej rano
nocnym pociągiem tam przyjeżdżam na śniadanie
w sklepie przy Abrahama
twój cień kupuje chleb
tajniak w obskurnej bramie
legitymuje dzień

zapamiętalne lato gdy w porcie stanął dźwig
a nasze DNA mieszały się po świt
w telewizorze ktoś
piórem jak cepa pół
podpisywał coś
i mówił witaj dniu
a rano na śniadanie
do baru kroki trzy
tego co już od piątej
serwuje wspomnień kiść
…
jest taki zimny wiatr, który rozwiewa złudzenia
przez palce przemknął czas, a w ludziach nic się nie zmienia
dźwig stoi tak jak stał
lecz walczy nie o sprawę
port rozkradziony padł
gdy dzień odwrócił głowę

chodnik przy Abrahama uśmiecha się do świata
ulica wciąż ta sama a trudno poznać po latach
tylko panowie w bramie
jak dawniej dziwią się
dlaczego…puste szkło…
hasło otwiera dzień
a w miejscu gdzie księgarnia
z książką za grosze dwa
jest teraz perfumeria
dla pań co mają szmal

takie cudo, taka miłość
raz na tysiąc lat
tuż za rogiem się trafiło
został po niej kac

ref:
ten pan ją kochał
i do niej szlochał
mówił – wynocha! po latach dwóch
ta pani była
za stówę miła
później go zbyła dla dwóch stów

tajemnica, wielki sekret
jeszcze ciepły koc
o miłości tylko nie bredź
płać i znikaj stąd

ref:
ta pani była
za stówę miła
później go zbyła, ale grzech
o rany Julek!
chyba w ogóle
on jej nie kochał, co za pech

most :
nic trudnego, do miłego
dzisiaj wolne masz
do miłości tak powiedział
zawsze miły pan

gdy karabiny pójdą w dal!
i w dal odjadą pociągi niechciane
kolejny wulkan da mi znać
jak kocham chwile dawno sprzedane

w telewizorze dziś widziałem
jak asfalt tuli się i drży
gdy na nim cztery koła całe
szykują się do wstępnej gry

ref:
na niebie chmura – wesoła bzdura
przed domem wydechowa rura
a do tej rury przyczepiony
Porsche Carrera wymarzony

ciut przechodzone moje serce
gdy autostrady słyszy pieśń
rozwija żagle i czym prędzej
analizuje drogi treść

kocham te iskry i fotel na plecach
co prawej nogi zapał czuje
silnika szmer tak mnie podnieca
że razem z nim wiersz recytuję

oddał zeszyt z wierszami za kilo kiełbasy
bo zapomniał, że poetą był
swoją duszę na dworcu gdzieś w Polsce zostawił
i obiecał, że nie będzie pił

obiecanki – cacanki gdy nalewał do szklanki
głupiej zemsty obmyślał plan
poszedł na peron drugi, gdzie poniosły go nogi
i z pociągiem zderzyć się chciał

ref:
z aniołami Bóg w pokera gra
dziś znów przegrał – jeszcze jedna łza
w puli były, pieśń i piękny wiersz
o poetę więc Bóg upomniał się

deszczu dzwoń o szyby mocniej, ja jechałem tym pociągiem
i słyszałem jego głośny śmiech
był już pewien że zginął, pociąg łukiem go ominął
peronowym dziś na stacji jest

zbiorcza antena, w ręku pilot – wierny druh
złodziej czasu świeci swoim blaskiem znów
bo już za chwilę prezentera słowa dwa
zostawią w mózgu niezatarty ślad

powietrze gęste jest od siekier, ciężkich jak
dowcipy prezentera, któryś raz
słowo na … ka … pojawia się – nie jest źle
publika bije brawo, bo właśnie tego chce

ref:
ulubiony show, tematów tabu brak
ta pani jest bez nóg, a seks uprawia jak
gwiazda porno, która nie czuje nic
kamera łapie śmiech – nic tu się nie da skryć

co tydzień grubszy portfel, to nic że większy smród
medialnej świni złoty uśmiech zwala z nóg
lecz tylko takich, co w kościele modlą się
by sąsiad złamał rękę i by miał od nich mniej

w górach by spotkać myśli różne
i Bacę co to wszystko wie
i spytać go po co są ludzie
i spytać po co noc i dzień

zmarszczone czoło, myśli szturmem
pchają się na pierwszy plan
Baca zakręcił kijem turnie
i odpowiedział tak

ludzie są po to żeby kochać
i żeby robić co robić chcom
a dla każdego insza inszość
bo ludzie takie som

a dzień i noc , ponocku drogi
są po to, żeby kochać mniej
w dzień, a w nocy zrobić
zapasy na następny dzień

na dole drobnym drukiem nasmarowane jest
że to co podpisałeś to szambo, zlew i ściek
soczewki kontaktowe smacznie w domu śpią
więc podpisałeś szybko, a teraz płaczesz , bo…

ref:
drobnym drukiem życie pisać chcesz
drobnym drukiem co tanie, szybko bierz
drobnym drukiem jedna szansa na sto
byś zczaił o co szło

znów deszcz nie trafił w ziemię, sucho, że słychać jak
słońca złote promienie masturbują wiatr
na niebie napisane drobnym drukiem jest
że deszcz to tylko w Cisnej trafia kiedy chce

ref:
drobnym drukiem życie pisać chcesz
drobnym drukiem co tanie, szybko bierz
drobnym drukiem jedna szansa na sto
byś zczaił o co szło

most:
za drobnym ciągle gonisz
na celowniku wiatr
przyhamuj z lekka bo
upolujesz zgon

ref:
tłustym drukiem złote litery lśnią
epitafium, marmurowe tło
tłustym drukiem, niech ludzie myślą, że
… należy się

Budują nową drogę do twojej wsi
trochę za późno, po co te łzy
         rozbiłaś wazon, potem w rzece słów
                                       – utopiłaś wstyd
        twój kompas zgłupiał, a horyzont znikł
                       nie wiesz w którą stronę iść

ref:
na wieży zegar mocno śpi
śpi czy umarł nie wie nikt
most a na nim wiatry trzy
dwa są dobre, jeden zły

czuję się jak obcięty krawat
jak sto tysięcy złotych co umarło na zawał         
          na wschodni front wyruszę jeszcze dziś
                    na wschodni front spakuję nasze sny
          światu ogłoszę całkiem nową treść
                    że ty i ja to firma do sprzedania jest

most:
łatwo przyszło, łatwo poszło
jednak trochę żal
ślady kroków w moim śniegu
to już drugi plan

przynosiłbym kwiaty codziennie dziewczyno
gdyby po drodze był
komunalny cmentarz z kwiaciarni witryną
kwiaty bym z całych sił

znów cztery pięćdziesiąt niechcący zgubiłaś
w mojej kieszeni, ech!
chłodziutkie, złociutkie dla gardła milutkie
i już całkiem lżej

ref:
czy w twoim domu stojak jest
na parasole i na sen
bo jakby nie, to ja mam coś
od deszczu maść, dla czasu kość

minister sporządził instrukcję dokładną
co ile? jak i gdzie?
wymieniać by trzeba, bo brudny od nieba
w piaskownicy piasek jest

ja ciebie wymienię i ty mnie wymienisz
życie ma taki gest
chyba, że chatę w pobliżu cmentarza
zanajdzesz i kupisz chleb